O książce: 2011 / Książka słynnego historyka A.V. Ławrentiewa poświęcona jest badaniu miejsca bitwy nad Donem w kontekście relacji między wielkimi księstwa moskiewskie i riazanskie w XIV – początkach XVI w., od panowania Iwana Kality przed przyłączeniem Ryazania do Wielkiego Księstwa Moskiewskiego w 1521 r. Zwycięstwo 8 września 1380 r. zostało odniesione jakby w bezpośredniej opozycji Riazania do ogólnorosyjskiego przyczyna. Jednak miejsce bitwy – strategiczne terytorium na granicy Rusi i Stepu – historycznie należało do Riazania. „Masakra w Mamajewie” stała się punktem zwrotnym w historii obu księstw, „wprowadzając” region w kontekst historii ogólnorosyjskiej. Po nim „miejsce Tuły” na obszarze między rzekami Donem i Oką przeszło do Moskwy – kluczowy punkt obrony granicy nad Górnym Donem pod koniec XV wieku. wspólna linia obrony Riazań-Moskwa na rzece. Mecha i budowa kamiennego „miasta na Tule” w 1 ćwierci XVI wieku. bronił południowych granic Rusi.